Siem Reap
De grensovergang van Thailand naar Cambodja in Poipet is redelijk rommelig. Tot overmaat van ramp werden we verkeerd afgezet, zodat we met onze valiezen een eindje langs de spoorweg moesten lopen. Het deed onverhoeds denken aan de Brug over de Rivier Kwai. Met dat populaire deuntje waarop wij ooit zongen van: ‘Charel ik heb uw gat gezien.’ Toeristen met hun valiezen die langs de rails lopen.
Vervolgens moet je trappen oplopen om aan de Thaise kant van de grens de paspoorten voor te leggen aan een ambtenaar in uniform in een loket die er de passende stempel voor heeft. Dan weer een eindje lopen doorheen een folkloristisch parcours naar de Cambodjaanse kant waar ook alweer een kepiedrager zit die een stempel moet zetten.
We werden opgewacht door een man die het voor ons regelde met behulp van een fooi, terwijl wij wachtten in een van de lokale terrascafés. Hij kwam met de groeten van de gastheren van de Bed and Breakfast die we in Siem Reap hadden geboekt. Een stadje dat blijkbaar aan het boomen is, aan de bouwactiviteit te zien, doordat het nabije Angkor vat als een magneet toeristen van over de hele wereld aantrekt.
Rose Apple is een oud maar vriendelijk pand, respectvol opgeknapt, met traditie en karakter. De ontvangst was heel erg vriendelijk. Dat hebben we daar toch in Azië overal gezien. Het zijn ongelofelijk aardige mensen. Ik heb geen zweem van agressiviteit gemerkt, en in Cambodja zeker niet, waar de mensen toch minder gehaast zijn dan in Thailand, zeker in de steden, Forest Hill niet te na gesproken.
Er is een zwembad en een patio. De sauvignon blanc is subliem. Al is wijn wel prijzig, maar de prijs heeft geen belang als de kwaliteit maar goed is. Het ontbijt zeer volledig en smakelijk, met plaatselijk fruit, natuurlijke yoghurt, eieren klaargemaakt naar wens, en verse bakkerij.
De nabijgelegen Pub Street is bijzonder gezellig en verwelkomend. Je kunt er te voet of per tjoek-tjoek naar toe. Ambiance zoals wij dat hier noemen. Een aanrader, dat hele Siem Reap. Iedereen bedankt, met name het team van The Rose Apple Tree voor een uitmuntend verblijf van twee nachten.
Recente bijdragen
Natuurwet – Inleiding
Het idee dat de natuur zich gedraagt volgens vastliggende wetten, bestond al vóór de vijfde eeuw voor Christus. We moeten daarvoor terug naar de […]
Overdag de arts, ‘s nachts de auteur
Een week geleden voerden Dirk en Hanna een lang interview. Het doel was om over de website, de voet van Pasquino, te praten, maar ze raakten in een […]
Geef een reactie