Spring naar de inhoud

Angkor

Angkor

Vat en Thom

De tempelcomplexen in Angkor moet je gezien hebben. Foto’s doen geen recht aan de majesteitelijke gebouwen die de tand des tijds trotseren, zij het danig aangetast, gezien de meedogenloze natuur. Toch blijft hetgeen er is, nu staan. Er wordt voor gezorgd. Na de afloop van de oorlog en de bloeddorstige dictatuur is het land nu al jaren vreedzaam.
De inwoners zijn naarstig bezig hun lot door arbeid te verbeteren. De godsdienst speelt nog altijd een grote rol in die landen. Zowel in Thailand als in Cambodja zie je overal huis-, tuin-, en keukentempels, waar wierook wordt gebrand en kaarsen aangestoken. Het silhouet en het gelaat van Boeddha zijn alom aanwezig, maar er is ook het Hindoe verhaal.
Ooit zijn er godsdienstoorlogen tussen die twee geweest, maar dat is lang geleden, te vergelijken met Europa, maar dat is verleden tijd. Op dit ogenblik lijken alle gezindheden vreedzaam naast elkaar te bestaan. Niemand die er zich druk over maakt, voor zover ik kan nagaan. Ook binnen het boeddhisme bestaan uiteenlopende strekkingen, die elkaar in het verleden wel eens hebben bekampt, maar het stof is gaan liggen, en nu moet iedereen zelf het plaatje maar invullen.
Cambodja is een constitutionele monarchie met een koning en een eerste minister die het land runt. We hadden er wel een vrij gevoel moet ik zeggen. Om eerlijk te zijn vind ik de grote tolerantie voor met name transgender verschijnselen geruststellend en verfrissend. In Thailand wellicht nog meer dan in Cambodja, maar toch. Het maakt dat onze eigen geaardheid er niet meer toe doet. Het mag allemaal.
Dat vind ik een rijpe samenleving die dat kan. Manieren vinden om samen te leven met onze verschillen. Dat zal nooit zonder slag of stoot verlopen. Vanzelf krijg je niets. We moeten ons daarvoor inzetten, door het woord te nemen en actie te voeren, om onze samenleving te verbeteren. Gelijke kansen voor iedereen, zou het motto moeten zijn. Veel werk aan de winkel, want we zijn er nog lang niet.
Daar wil ik nu tijdens de laatste jaren van mijn carrière nog eens op inzetten. Ik kom daar zeker nog op terug.

 


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Recente bijdragen

A-priori

Het succes van ons gedicht zal ervan afhangen of het toespreken ook een aanspreken wordt. Voel je je als lezer aangesproken door het gebodene? Daaruit volgt de vraag voor de maker…

Berlijn

Louisa vond Berlijn een mooie en aangename stad, omdat ze kleurig is. Brussel daarmee vergeleken is grauw en grijs. Dat vindt ze deprimerend.