Plaatstekort
We zijn met al onze verschillen genoopt, in een samenleving te vertoeven die we moeten inrichten. De moderne snelle verbindingen verplichten ons dat ook internationaal te doen, en daar gaat het mis. We nemen planetair de foute beslissingen omdat er geen gezag is dat een hoger goed kan laten gelden.
Bij gebrek aan een oppergezag zal elk land zijn eigen belangen nagaan, en we zien dat dit vaak meedogenloos gebeurt. Daarom heb je al die oorlogen aan de rand van het rijke West-Europa: in Afrika en het Midden-Oosten, waar moslims elkaar de schedelpan inslaan met wapens die in het christelijke westen (met inbegrip van Rusland) gemaakt zijn. Het zijn plaatsvervangende oorlogen, waardoor wij het droog kunnen houden.
Al dat geweld, hand in hand met een verslechterend klimaat in de zin van droogte en verwoestijning, armoede en uitbuiting, dat alles zorgt voor vluchtelingen die niet naar hun eigen land terug kunnen. Die menigte die op ons afkomt, en die ons voorvaderlijke angsten inblaast, is het rechtstreekse gevolg van het geweld dat wij, de rijke landen, elke dag uitoefenen om onze stand op te houden.
We staan op onze privileges, die echter op drijfzand berusten. De concentratie van weelde in onze landen is zo groot dat ze een fatale aantrekkingskracht op de armen en behoeftigen uitoefent. Om te vermijden dat die met zijn allen afkomen, gebruiken wij geweld. Meer en meer geweld, en elke dag gaan stemmen op die nog meer geweld eisen. Alsof er al niet geweld genoeg was.
Met name de oorlog in Syrië die al zoveel jaren aansleept wordt in onze naam gevoerd. Het is de oorlog van de NATO, waar we lid van zijn, nadat die ook al Afghanistan en Irak onder de voet gelopen heeft. We werpen er bommen af en schieten er om ons heen. We betalen mee aan de krijgsvoering, en we plukken er de bittere vruchten van.
Het is het verhaal van twee rijken die hun onenigheden uitvechten in de tuin van de arme buren. Het zijn de armen die de zwaarste kosten betalen. We hebben een exportoverschot van geweld en een importoverschot van de vluchtelingen die door het geweld en de uitzichtloosheid uit hun land zijn verdreven.
Foto’s: Jasmien Aerts
In onze dia-voorstellling van vandaag, een serie van vijf over de Spree in Berlijn.
Recente bijdragen
De Heilige Stoel misbruikt de natuurwet
De Heilige Stoel misbruikt de natuurwet Leestijd: 5 minuten. Catechismus van de Katholieke Kerk In 1992, tijdens het pontificaat van Paus […]
De UVRM – Peng Chun Chang, een confucianistische invloed
Peng Chun Chang, een confucianistische invloed Leestijd: 3 minuten. Charles Taylor over de UVRM Zo universeel als we zouden willen, is de […]
De UVRM – Charles Habib Malik’s oecumenische visie
Charles Habib Malik’s oecumenische visie Charles Habib Malik (1906–1987) was een invloedrijke Libanese academicus, diplomaat, filosoof en […]
Geef een reactie