Vrede op aarde
Wat mij betreft, is het een zeer vredige en vreedzame kerst geworden, in intieme kring, omringd door mijn meest rechtstreekse naasten. Het stemt tot een diepe tevredenheid. Hoe erg het ook moge klinken, ik ben een tevreden man, oud genoeg om verbaasd terug te schouwen, en toch nog min of meer vrede te kunnen nemen met mijn leven en wat ik ervan terecht heb gebracht.
Het is misschien geen kwestie van verdienste, maar toch van geduld en volhouding die me heeft gebracht waar ik nu ben, omringd door genegenheid en comfort. Ik heb zoveel mensen te danken die mijn pad hebben gekruist, dit jaar nog meer dan andere jaren, zo lijkt het wel. Er lopen wel degelijk nog heel veel goede mensen rond.
Daarvan hebben we er een paar mogen ontmoeten dit jaar. We gaan niemand noemen, omdat je er dan weer andere vergeet. Hoe dan ook iedereen die we dit jaar hebben leren kennen, hartstikke bedankt voor het vertrouwen en de openheid die we hebben mogen ervaren. Het vermogen elkaar te ontmoeten, in de ware betekenis van het woord, maakt ons tot mensen en bestempelt onze menselijke ervaring met een zegel van zinvol erbij horen.
Als wij de samenleving willen opbouwen, die thans in kampen verdeeld en in strijd en twist versplinterd is, dan moeten wij dat ontmoetingsvermogen koesteren en waar mogelijk bevorderen. We moeten dan wel proberen de ander onbevangen tegemoet te treden. Dat is moeilijker dan het lijkt.
We zijn juist vaak wel bevangen, bevooroordeeld of met een a priori behept, zeker als het anderen betreft, die extra anders zijn, zoals de vreemdelingen, om ze niet te noemen. Blijkbaar is dat heel moeilijk, om elkaar met een rustige zelfzekerheid te begroeten. Er gaat geen dag voorbij tegenwoordig of het probleem van de vreemdeling wordt in al zijn scherpte gesteld, in de pers, de media en de socials.
Het lijkt alleen nog maar daar over te gaan, met een virulente camarilla die alle vreemdelingen de deur wil wijzen, en af en toe een moedige ziel die probeert kanttekeningen te maken. Daar komt vaak verbaal geweld bij kijken, om niet te zeggen grove taal. Ik vind dat zeer spijtig.
Recente bijdragen
Racisme in opera – clichés vermijden en inzetten op inclusiviteit
Raciale elementen uit het opera halen Leestijd: 5 minuten. Het vermijden van raciale stereotypen in opera vraagt om een doordachte aanpak. Regisseurs […]
Racisme in opera – de opvoeringen van Turandot
De opvoeringen van Turandot Leestijd: 7 minuten. Turandots exotisme Reeds in 1926 vond de allereerste uitvoering van Turandot plaats, onder leiding […]
Racisme in opera – Het verhaal van Turandot
Het verhaal van Turandot Leestijd: 6 minuten. Inleiding De Italiaanse componist Giacomo Puccini (1858–1924) blijft met zijn opera’s nog een vaste […]
Geef een reactie