Van het voetstuk gevallen
Ik ben innig bedroefd en ontsteld over de val van Michael Jackson, door toedoen de Amerikaanse documentaire Leaving Neverland van de Britse cineast Dan Reed. Deze ontluisterende film drijft op de getuigenissen van twee mannen die als kind door het popidool misbruikt werden, Wade Robson en James Safechuck, aangevuld met die van hun families.
Ik heb er een uurtje naar gekeken op Canvas, van de vier uur die de film lang is, en dat was voldoende om ervan overtuigd te zijn dat het om echte mensen gaat, die de onverbloemde waarheid spreken, met alle emoties die dat bij hen oproept. Ik denk niet dat je dat kunt faken. Elke getuigenis is natuurlijk altijd wel subjectief gekleurd, maar doordat al die stemmen aan bod komen, gaan de stukjes in elkaar passen.
Het beeld dat je krijgt is wat mij betreft coherent en samenhangend, en daardoor wordt het verhaal wat mij betreft uiterst geloofwaardig, en tamelijk schokkend. Het gaat om gestoord gedrag, en dan raak je in de knoop met je gemoed, want er zijn ook gevoelens van bewondering en genegenheid naar die bijzondere man toe.
Ik zag Michael Jackson altijd al als een diep tragische figuur, maar nu is dat zo mogelijk nog meer het geval. Zelf is hij ook als kind het slachtoffer geweest van uitbuiting, misbruik en geweld. Als volwassene gaf hij de indruk wanhopig op zoek te zijn naar liefde en erkenning. Ik vind dat echt aangrijpend, dat iemand met zoveel charme, intelligentie en talent, en vervolgens met zoveel geld, aanzien en macht, zo uit de bocht kan gaan.
Hij kwam vaak in het nieuws met berichten over zijn eigenaardigheden. Iedereen zal daar wel voorbeelden van op kunnen noemen, want het ging de wereld rond. Het lijdt weinig twijfel dat hij aan een psychiatrische stoornis leed. Ik houd het op bipolair (of manisch-depressief zo u verkiest.) Een van de tragische aspecten is dit overduidelijk was, maar dat het nooit tot adequate zorg heeft geleid, omdat hij die wellicht niet heeft gezocht.
Hij had zich de beste psychiaters kunnen veroorloven, maar hij koos voor oplossingen die niet altijd goed voor hem waren. Dat vind ik onzegbaar jammer.
De handtekening van Michael Jackson. Bron: Wikimedia Commons.
Recente bijdragen
Racisme in opera – clichés vermijden en inzetten op inclusiviteit
Raciale elementen uit het opera halen Leestijd: 5 minuten. Het vermijden van raciale stereotypen in opera vraagt om een doordachte aanpak. Regisseurs […]
Racisme in opera – de opvoeringen van Turandot
De opvoeringen van Turandot Leestijd: 7 minuten. Turandots exotisme Reeds in 1926 vond de allereerste uitvoering van Turandot plaats, onder leiding […]
Racisme in opera – Het verhaal van Turandot
Het verhaal van Turandot Leestijd: 6 minuten. Inleiding De Italiaanse componist Giacomo Puccini (1858–1924) blijft met zijn opera’s nog een vaste […]
Geef een reactie