Solidariteit tijdens corona
Toekomstig onderzoek zal uitwijzen welke landen het goed gedaan hebben en welke landen te laks waren. Het is een dubbeltje op zijn kant. We zijn als blinden die op de tast vooruit moeten gaan en hopelijk de beste beslissingen nemen. Wat we nodig hebben zijn argusogen die de beschikbaar gestelde kennis op de voet volgen. Van fake news spaar ons Heer!
We moeten eerlijk zijn. Het is helemaal niet gegarandeerd dat de opgelegde contactarmoede tot resultaten zal leiden, maar het zou kunnen van wel, en dus moeten we het doen uit voorzorgsprincipe. Al is het economisch een ramp en al treft het ons diep in ons dagelijkse leven. Het is een zeer moeilijke keuze die we hier moeten maken als samenleving en we moeten een aanzienlijk offer brengen.
Aanvankelijk was ik sceptisch aangaande de sociale isolatiemaatregelen om een aantal redenen, omdat ik toch nog altijd dacht in termen van griep, maar nu moet ik toch toegeven dat het coronavirus kwaadaardiger is en een hogere dodentol eist in vergelijking met influenza. Als het waar is dat elke COVID19-patiënt twee komma iets besmettingen in zijn omgeving aansteekt, die dat op hun beurt ook weer verderzetten, heb je de formule voor een exponentiële curve.
Het kenmerk daarvan is dat het snel vooruit kan gaan. Zeg maar explosief. Daarom zit ik dus nu volop in het kamp van degenen die pleiten voor een contactverbod voornamelijk met het oog op bejaarden, chronisch zieken, zwangere vrouwen en pasgeborenen. Die zijn het meest bedreigd en daar moeten we het voor doen, ook als dat ingrijpt op de geneugten van het samenzijn.
We zullen over een jaar of zo kunnen nagaan welke landen aangepaste maatregelen hebben genomen en welke hebben gefaald, of overdreven, dat kan ook. Er zullen zeker ook kwalijke gevolgen zijn van de isolatieaanpak, waar we ons ook pas later bewust zullen van worden. Gemakkelijk is het niet en een zondebok is niet zomaar te vinden. Daar moet je het mee doen.
We moeten hier uiterst zorgvuldig mee omgaan en proberen er het beste van te maken, door onszelf te beschermen, maar toch in voeling met elkaar te blijven. Elk apart gaan we dood. Er moet toch nog iets van samenhorigheid in de samenleving overblijven. Als we nu even kort afstand van elkaar moeten nemen, dan doen we dat uit zorg voor de andere en uit welbegrepen eigenbelang, uit liefde voor onszelf, waar niets mis mee is.
Recente bijdragen
Racisme in opera – clichés vermijden en inzetten op inclusiviteit
Raciale elementen uit het opera halen Leestijd: 5 minuten. Het vermijden van raciale stereotypen in opera vraagt om een doordachte aanpak. Regisseurs […]
Racisme in opera – de opvoeringen van Turandot
De opvoeringen van Turandot Leestijd: 7 minuten. Turandots exotisme Reeds in 1926 vond de allereerste uitvoering van Turandot plaats, onder leiding […]
Racisme in opera – Het verhaal van Turandot
Het verhaal van Turandot Leestijd: 6 minuten. Inleiding De Italiaanse componist Giacomo Puccini (1858–1924) blijft met zijn opera’s nog een vaste […]
Geef een reactie