Louisette kijkt terug op een bewogen nacht…
“…Het is alsof ik je een heleboel te vertellen heb. Ik kan er niet aan uit, ik moet je schrijven. Och jongen, ik heb toch zo een zalig gevoel in me. We deden wel iets wat niet mocht en toch zou ik niet willen dat het niet gebeurd is. Zaterdagnacht was het gevolg van die champagne en van de muziek dat we gulzig en een beetje driftig waren.
Gisteravond wist ik dat het zou komen. Daarom wilde ik eerst niet naar Lede en daarna niet in de voorplaats. Och jongen, ik behoorde je toe, en zo helemaal. Lieveling, het zingt in me en het is altijd hetzelfde mooie lied. Ik ben van jou en jij van mij en één ziel en één lichaam zullen we zijn in dienst van God. Weten dat ik kinderen van je zal krijgen, maakt me zielsgelukkig…”
In het najaar verschijnt ‘Vi to (Wij twee). Het brievenboek van mijn ouders’ integraal bij Beefcake Publishing. Meer daarover binnenkort op deze website!
Recente bijdragen
Racisme in de muziekwereld – Wagner, Nietzsche en het nationaalsocialisme
Wagner, Nietzsche en het nationaalsocialisme Richard Wagner (1813-1883) blijft tot op de dag van vandaag een omstreden figuur in de klassieke […]
Racisme in opera – clichés vermijden en inzetten op inclusiviteit
Raciale elementen uit het opera halen Leestijd: 5 minuten. Het vermijden van raciale stereotypen in opera vraagt om een doordachte aanpak. Regisseurs […]
Racisme in opera – de opvoeringen van Turandot
De opvoeringen van Turandot Leestijd: 7 minuten. Turandots exotisme Reeds in 1926 vond de allereerste uitvoering van Turandot plaats, onder leiding […]
Geef een reactie