Louisette kijkt terug op een bewogen nacht…
“…Het is alsof ik je een heleboel te vertellen heb. Ik kan er niet aan uit, ik moet je schrijven. Och jongen, ik heb toch zo een zalig gevoel in me. We deden wel iets wat niet mocht en toch zou ik niet willen dat het niet gebeurd is. Zaterdagnacht was het gevolg van die champagne en van de muziek dat we gulzig en een beetje driftig waren.
Gisteravond wist ik dat het zou komen. Daarom wilde ik eerst niet naar Lede en daarna niet in de voorplaats. Och jongen, ik behoorde je toe, en zo helemaal. Lieveling, het zingt in me en het is altijd hetzelfde mooie lied. Ik ben van jou en jij van mij en één ziel en één lichaam zullen we zijn in dienst van God. Weten dat ik kinderen van je zal krijgen, maakt me zielsgelukkig…”
In het najaar verschijnt ‘Vi to (Wij twee). Het brievenboek van mijn ouders’ integraal bij Beefcake Publishing. Meer daarover binnenkort op deze website!
Geef een reactie