Brievenboek van mijn ouders: Leuven, 7 oktober 1953

Arseen brengt verslag uit van zijn eerste ‘exploot’ op het vlak van tandentrekken…

“…Ik was eigenlijk niet van plan om je nu al te vertellen hoe ik die eerste tand eruit gehaald had, maar ik zal het toch maar doen. Er was een Waal aan een jongentje van vijf jaar bezig met te trachten van twee melkmolaren (kiezen) uit te halen en hij, niet al te groot van gestalte en kracht, zat aan de rotte tand van dat klein sukkelaartje te trekken en te sleuren zonder dat hij meegaf. Dat mannetje natuurlijk aan het zuchten en wenen en zijn mama bijna evenveel, want  Guiljommeke was haar enig kind.

De mama een beetje gekalmeerd en aan de kleine beloofd dat hij met Sinterklaas heel zeker een nieuw cowboykostuumpje ging krijgen met een grote hoed en echte revolvers. Ik nam toen de tang vast (de eerste keer in gans mijn leven) en ik zei tegen Guiljommeke: “Doe ‘ns je mond open, cowboy” en Guiljommeke deed zijn mond open. “Ja ja Guiljommeke, hij staat al erg los.” En ik zette de tang erop en gewonnen verloren, wrong ik plots hard, een lichte krak en dan een minder lichte pang, want de tand was eruit, maar van tussen de twee lippen van mijn tang geglibberd en met redelijk geweld op de metalen kap van de lamp gevlogen.

In alle geval was Guiljommeke zijn tand toch kwijt en de mama van Guiljommeke zei: “Merci meniër doktoor.” Och de dagen zullen wel voorbijgaan en ik hoop tamelijk vlug. Mijn volgende tand zal wel niet tegen de lampenkap vliegen, hoop ik. In alle geval, ze zullen allemaal zo vast niet zitten…”

---