Oudjaar 2024
Hoe goed was niet de tijd, hoe kwaad zijn niet de tijden?
Het jaar was aangenaam, al zij er afgezien
Van oorlog en geweld en ook nog bovendien,
Verkozen tirannie. Het nieuws kon niet verblijden
Met dagelijkse beelden van onnoembaar lijden.
Het eind is niet in zicht en er komt nóg misschien,
Nog meer geschut en trommelvuur in een stramien:
Vergelding en verdelging, haat aan alle zijden
Gezeten in mijn luie stoel keek ik verbluft
Naar de onstuitbare verwildering der zeden.
Dan leek ik wel frivool en onuitstaanbaar wuft,
Terwijl daar buiten griezelige machten streden.
Waartoe is niet in staat het menselijk vernuft
Om trots erop te zijn, zie ik maar weinig reden.
Recente bijdragen
Voet aan wal
Voet aan wal VoetafdrukIt happened one day, about noon going towards my boat, I was exceedingly surprised with theprint of a man’s naked foot on […]
Buitenwipper
Hij praat zonder eind en loopt af als een wekker. En ijverig ligt hij waar mogelijk dwars, afwisselend nors en balorig en bars.
Witwas
Partij van waarden? Ja, dan denk ik: welke waarden? Kapotgeschoten vlag, wat rafels en een flard? Het persverhaal onsamenhangend en verward.
