
Echtverklaring
Voorgelezen door Dina Sonck
Omdat ik niet alleen wil zijn, nog aangenomen,
Dat jij mijn eenzaamheid een beetje wil bevolken,
Een zonnetje dat schijnt door hoge stapelwolken,
Mijn lief, mijn gabbertje, ik zal je naam niet schromen.
Al ben je in de lendenlijn wat aangekomen,
Voor jou mijn liefste wil ik toch mijn droom vertolken.
Doorzwommen hebben wij de diepe waterkolken,
Gestrand in laag gebied met iets te weinig bomen:
Een drassig weidelandschap, en een grazend rund,
Doet zich te goed aan de welig tierende grassen;
Een tong die maait met speeksel aan de punt.
Staketselwervelzuil met spieren aangewassen,
Vier poten in de klei de horens ongemunt,
Zoekt zich een weg de kudde door ondiepe plassen.
Recente bijdragen
Antwoordsonnet: vlek der vlekken
Gek der gekken (antwoordsonnet) Het is me daar in Washington een zooitje! Door toedoen van een half volk van zeloten gaat straks de hele wereld naar […]
Voet aan wal
Voet aan wal De aanblik doet zijn zon-getaande blos verbleken:Een menselijke voetafdruk in ’t rulle zand,Een enkele, op ’t ongerepte blanke […]

Er is nog geen commentaar geplaatst!