Dichte neerslag
Voorgelezen door Dina Sonck
Zes natte voeten om een droge grap verlegen,
Doordrenkt van hemelwater, schuilend buiten spel.
In het publiek wordt hier en daar een mens onwel,
Krijg ook nog een stelletje Liechtensteiners tegen.
Hoe graag kruiste hun dolkjes niet mijn felle degen!
Daar dreunt een dichtsalvo van het bergstaat-kartel:
Vier voetjes dansend op gespannen trommelvel,
Onaangetast ondanks de onverdroten regen.
Kijk naar het veld: gewassen rotten voor de bloei,
Terwijl de wolken over drijfnat land verwaaien.
Zo komt ook in mijn poeier niet de minste gloei,
Zo lang de lagedrukgebieden om ons draaien.
Ontketend weerberichtje van Diana Woei!
De regen duurt. Het land gaat naar de haaien.
Een reactie op “Dichte neerslag”
Recente bijdragen
Voet aan wal
Voet aan wal VoetafdrukIt happened one day, about noon going towards my boat, I was exceedingly surprised with theprint of a man’s naked foot on […]
Buitenwipper
Hij praat zonder eind en loopt af als een wekker. En ijverig ligt hij waar mogelijk dwars, afwisselend nors en balorig en bars.
Witwas
Partij van waarden? Ja, dan denk ik: welke waarden? Kapotgeschoten vlag, wat rafels en een flard? Het persverhaal onsamenhangend en verward.
Toegankelijkheid gevraagd
Wat is de functie van de metafoor?
Ik denk vooral: begrijpelijker maken,
een middel om je lezers mee te raken,
ze voelen dat en willen met je door.
Waar ik me dus met regelmaat aan stoor:
complexe codes die ik eerst moet kraken
en die me licht geërgerd af doen haken,
de liefde voor de poëzie gaat zo teloor.
Dus lees ik iets met regenbui van voeten,
met bergbewoners en met poeiergloei,
met rottende gewassen zelfs, mijn hemel,
dan weet ik niet wat lezers ermee moeten.
Dan vrees ik dat ze roepen: “Doei!
ik heb geen zin in dit abstract gezemel.”