
De waarde van het bewaren
Voorgelezen door Dina Sonck
“In bloei de rozenstruik, de nachtegaal is dronken.”
In schenkhuis schitterend van fonkelende schijn
Weerklinken blaasriet, snaren en de tamboerijn.
Het ene na het ander glas wordt uitgeschonken,
De glazen randen rinkelend aaneengeklonken.
Er valt een rode traan in roemer vol van wijn,
Lost er in op als vreugde in de minnepijn.
De dichter in een diepe mijmering verzonken,
Verliest zijn aandacht voor het lallende geschater.
Dan zingt de liefdesvogel in het lustprieel.
Hij kweelt voor het moment, zich niet bewust van later,
En geeft een les in dichtkunst aan de menestreel.
“Ik schrijf met wijn vergeefs mijn naam neer in het water”
En straks blijft niets meer over van dit tafereel.
Recente bijdragen
Antwoordsonnet: vlek der vlekken
Gek der gekken (antwoordsonnet) Het is me daar in Washington een zooitje! Door toedoen van een half volk van zeloten gaat straks de hele wereld naar […]
Voet aan wal
Voet aan wal De aanblik doet zijn zon-getaande blos verbleken:Een menselijke voetafdruk in ’t rulle zand,Een enkele, op ’t ongerepte blanke […]

Er is nog geen commentaar geplaatst!