De oogjes van een stervend kuiken
Voorgelezen door Dina Sonck
In Vlaanderen verdringt de rook van vilbeluiken
De braadgeur van gevogelte. Er is geen kip,
Daar waar het vroeger eivol was. Het oogt wel sip.
In kwekerijen die ‘t verkeerde vet gebruiken
Ministers kunnen handig elke schuld ontduiken,
Maar internationaal daalt Vlaamse kip met stip,
En zit de geloofwaardigheid in vrije slip.
Je kunt in Denderleeuw de laatste resten ruiken.
De kwestie is de bron van eindeloos gekakel,
Van kreten en gefluister en gebakkelei.
De voedselketen breekt het eerst in zwakste schakel.
De top van deze keten zijn uiteind’lijk wij.
De les van dit kankerverwekkende spektakel:
Wij kuikens in een nest, verdrukt door koekoeksei.
Recente bijdragen
Voet aan wal
Voet aan wal VoetafdrukIt happened one day, about noon going towards my boat, I was exceedingly surprised with theprint of a man’s naked foot on […]
Buitenwipper
Hij praat zonder eind en loopt af als een wekker. En ijverig ligt hij waar mogelijk dwars, afwisselend nors en balorig en bars.
Witwas
Partij van waarden? Ja, dan denk ik: welke waarden? Kapotgeschoten vlag, wat rafels en een flard? Het persverhaal onsamenhangend en verward.
