De nacht van het verstand
Voorgelezen door Dina Sonck
Apostelen die morren en die mompelen.
De nacht van Jezus in de boomgaard van Olijven:
Een nekkramp doet de aders in zijn kaak verstijven.
En alle levenstekens in het veld verschrompelen.
Judas staat klaar om Hem te overrompelen,
Mag bitterbeker aan Zijn lippen niet beklijven,
Dan zal zijn dierbaar bloed de schuld van mens afschrijven.
Eerst moet hij nog de Schedelberg opstrompelen,
Weer klinkt een krijsgeluid, metaal en scharensliep,
Als tandartsboren die bederf van tanden wrijven,
Met noodkreet die verstomt in het ontluisterd diep.
De slijpschijf van het woord slijt kiesivoor in schijven.
Van Vader die Zijn Zoon niet als een schepsel schiep,
Uit Hem geboren zonder liefde te bedrijven.
Recente bijdragen
Links, rechts, averechts
Jij schreef omtrent wie straks de volkseenheid gaat leiden, en reageerde koeltjes op mijn pennenvrucht. Een rechtse voorstander van orde en van […]