Brinken
Voorgelezen door Dina Sonck
In Groningen bestaan ze nog de dodenakkers.
Of oer-Keltische hoopjes stapels laag op laag,
Uit vroeger tijden opgericht tot op vandaag,
Door boeren, veetelers en vroege pottenbakkers.
De primitieve stumpers en vergeten stakkers
Meanderwater stroomt voorbij breeduit en traag.
Het legt zich om de brinken in een oude hinderlaag.
Er zwemt een stuk of wat twee neanderthaler rakkers.
Op drijfzand blijkt gebouwd het slijkerig heelal
Na jaren optasten van zware heideplaggen,
Gehaald met man en macht uit de wat heet potstal…
Hun beeld doemt op uit opwaaiende spinnenraggen.
Als scherven aardewerk in een gebroken mal.
Van scheefzakkende torens waaien rafelvlaggen.
Recente bijdragen
Buitenwipper
Hij praat zonder eind en loopt af als een wekker. En ijverig ligt hij waar mogelijk dwars, afwisselend nors en balorig en bars.
Witwas
Partij van waarden? Ja, dan denk ik: welke waarden? Kapotgeschoten vlag, wat rafels en een flard? Het persverhaal onsamenhangend en verward.
Links, rechts, averechts
Jij schreef omtrent wie straks de volkseenheid gaat leiden, en reageerde koeltjes op mijn pennenvrucht. Een rechtse voorstander van orde en van […]
