Ontslaving: oorzaken van depressie

Je kunt dat niet brutaal doorbreken, maar met de tijd groeit daar toch iets van wederzijdse erkenning. Ik weet niet of het helpt, maar ik kijk wel bijzonder uit met antidepressiva voor mensen met zelfmoordgedachten. De humeurwisseling die we beogen, kan je over de rand duwen, tijdens een kritische dag of zo, rond dag zeventien van de inname, dat er zich een reusachtig fantasma in gedrag ontvouwt, dat tot dood of zelfbeschadiging leidt.

Het voorschrift zou dan ook best passen in een psychotherapeutische opvang, die helaas in ons land schaars en moeilijk toegankelijk is. Ik probeer zelf in mijn positie als huisarts, en in de weinige tijd die ik heb, toch een aantal dingen mee te geven, op maat gesneden, naargelang het soort verhaal dat we te horen hebben gekregen. Empathie, compassie, maar ook empowerment en een vorm van absolutie.

Depressieve patiënten worstelen vaak met schuld en schaamte. Het is goed dat de arts dan een uitspraak doet in de zin van “het is je schuld niet,” of: “je hoeft er je niet voor te schamen.” Zien wat het beste past. Het hoeft geen krenking te zijn dat je nu aan de pillen gaat, maar dat is het vaak wel.

Ook als je antidepressiva neemt, en je begint je beter te voelen, is het aangewezen psychotherapie te volgen voor een doeltreffende en oorzakelijke behandeling van je depressieve decompensatie. Het zal je helpen alle zeilen bij te zetten om eens en voorgoed te ontsnappen aan de zwartgalligheid, en ook om weer van de behandeling los te komen.

De oorzaken van een depressie zijn uiteenlopend en vaak is het een samenloop van omstandigheden en factoren van buitenaf die een belasting vormen, en dan moet je kijken naar het draagvlak. Hoeveel kun je aan en hoe reageer je als het teveel wordt? Dat is bij iedereen anders, maar bij eenzelfde persoon wel vaak gelijkaardig naarmate de tijd verstrijkt.

We hebben allemaal onze gevoeligheden en onze grenzen, waarvan we niet graag hebben dat ze overschreden worden. Soms wordt het gewoon te veel. Je kunt daar patronen in herkennen, die richtinggevend zijn in de aanpak. Noem maar op: relatieproblemen, ziekte, rouw, misbruik, burn-out, pesten, moeilijke kinderjaren.

Iedereen maakt wel wat mee, behalve de gelukkige idioten. Moeder of vader worden bijvoorbeeld kan een vreemd soort depressie uitlokken, om nog maar iets te noemen, wat niet bij iedereen opkomt. Iedereen komt je feliciteren, maar je voelt je rot en schuldig en inadequaat, en je denkt aan je vroegere leven. Het is een herkenbaar beeld.

---