Tot slot
Slotsom
En waar de gedachten vandaan blijven komen
En of ik dat ben die dat zelf heeft bedacht
Is van geen belang en sla ér dus geen acht
Op, want we vernemen nu, dat we volkomen
aan’t einde zijn en aan het gaatje gekomen.
’T is altijd nog meer dan ik eerst had gedacht,
En het overtreft wat ik er van had verwacht.
Daar zijn we intussen wel achter gekomen;
Het waren gedachten. Het was niet voor echt.
Wij zijn niet van al die granaten en bommen.
En net zoals u vind ik elk geweld slecht,
Al ga ik te keer in mijn knuppelkolommen.
De gesel is krom en de regels zijn recht.
Een huppelsonnet om het slot op te sommen.
Recente bijdragen
Links, rechts, averechts
Jij schreef omtrent wie straks de volkseenheid gaat leiden, en reageerde koeltjes op mijn pennenvrucht. Een rechtse voorstander van orde en van […]
Geef een reactie