Nu de jaarlijkse discussie omtrent de zwartepietproblematiek weer losbarst, zal ik ook maar mijn standpunt bekendmaken, dat het om een walgelijke, weerzinwekkende en wansmakelijke vertoning gaat, waarbij kinderen massaal worden blootgesteld aan een foute man in een gedateerd bisschopsgewaad met een schimmel tussen de benen en een zwarte piet.
Of meerdere zwarte pieten. Alle gekheid op een stokje, Zwarte Piet is veruit de sympathiekste van de twee, maar dat neemt toch niet weg dat het om een dienaar in een slavenoutfit gaat, en om een blanke die zich zwart verft, en zich tot spotprent van de neger vermomt, om het woord niet te noemen. Dat is kwetsend voor een verwaarloosbaar aantal gekleurde medemensen.
Als zij zich gekwetst en vernederd voelen, moet dat in de discussie meegenomen worden. Dat mag je tegenwoordig niet meer beweren, want als je dat wel doet steekt er een storm op in de socials en word je verketterd en uitgejouwd. Blijkbaar zijn dan weer andere mensen gekwetst, die Zwarte Piet in bescherming willen nemen. Wellicht omdat ze een sentimentele band met hem hebben, of gewoon om te jennen.
Die lui worden daar blijkbaar zeer boos van, als je af mag gaan op de teneur van de facebookbijdragen hieromtrent. Toch zal ik hier niet onder stoelen of banken steken dat ik het wel gehad heb, met de goedheiligman. Deze barokke verkoopicoon teistert al weken voor zes december, wanneer het zijn naamdag is, de winkelstraten, de media en het internet en wat mij betreft mag het wel eens ophouden.
Sinterklaas is een stuitend boegbeeld van de tomeloze consumptiedrang, een willoze speelbal van enorme commerciële belangen en de onbetwiste kampioen van de ongelijkheid, want hij geeft meer aan rijke kinderen dan aan arme. Zijn hele beeldvorming is verkeerd. We zien een behaarde bejaarde van het mannelijk geslacht in wijvendracht voorzien van een mijter en kromstaf. Allemaal uiterst symbolisch.
Deze potsierlijke kledij is die van een bisschop zoals we die sinds de contrareformatie kennen. Met dat woord bedoelen we een periode in de wereldgeschiedenis, pakweg vanaf de tweede helft van de zestiende eeuw.
Recente bijdragen
Racisme in opera – clichés vermijden en inzetten op inclusiviteit
Raciale elementen uit het opera halen Leestijd: 5 minuten. Het vermijden van raciale stereotypen in opera vraagt om een doordachte aanpak. Regisseurs […]
Racisme in opera – de opvoeringen van Turandot
De opvoeringen van Turandot Leestijd: 7 minuten. Turandots exotisme Reeds in 1926 vond de allereerste uitvoering van Turandot plaats, onder leiding […]
Racisme in opera – Het verhaal van Turandot
Het verhaal van Turandot Leestijd: 6 minuten. Inleiding De Italiaanse componist Giacomo Puccini (1858–1924) blijft met zijn opera’s nog een vaste […]
Geef een reactie