Export

Import

Het exporteren van onze conflicten naar minder fortuinlijke landen heeft het voordeel dat wij, in Europa en Noord-Amerika, een heel lange periode hebben doorgemaakt, zonder oorlog in ons eigen land te kennen. Dat duurt nu toch al zo een drie kwart eeuw. Al die jaren hebben we onder leiding van onze machtige USA-bondgenoot ongeveer elk jaar wel ergens op aarde, in een of ander stoffig land, oorlog gevoerd.

Dat heeft het voordeel dat de vernielingen niet langer bij ons plaatsgrijpen, maar bij voorkeur in moslimlanden. Daarvan het gevolg is een voortdurende volksverhuizing van uitgebombardeerde burgers die uit het oorlogstheater zijn verdreven, en niet naar huis terug kunnen. Die mengt zich met een onderstroom van migratiedruk die er toch altijd is.

Er komen haveloze horden asielzoekers op ons af, die we niet allemaal zo maar kunnen weigeren, want de bommen die naar hun kop zijn gesmeten, zijn in onze christelijke landen gemaakt. Alleen armoede telt niet om toegelaten te worden, je moet wel eerst slachtoffer van iets te zijn, tenminste als je in aanmerking wilt komen voor een asielprocedure.

We zijn zedelijk verplicht om na te gaan wat er daar gebeurd is. Dat is wat we nu doen, en wat elke dag gebeurt. We gaan een gesprek aan met de nieuwkomer en we dienen na te gaan of hij of zij valt onder een van de bepalingen die de toegang tot het grondgebied openen, om tenminste diegenen die omwille van onze belangen en waarden hun have en goed zijn verloren, een onderkomen te bieden.

Dat geldt ook voor degenen die onze immateriële belangen verdedigen door op te komen voor gelijkheid en rechten van vervolgde minderheden. Wij zijn er toch van overtuigd dat we een vrije en beschaafde samenleving vormen met respect voor wet en orde. De orde kan alleen maar gehandhaafd worden door de wetten en de internationale verdragen toe te passen.

We kunnen niet zomaar iedereen de toegang weigeren, omdat we tijdens de vorige eeuw overeen zijn gekomen dat je politieke vluchtelingen, of al degenen die proberen te ontsnappen aan vervolging en discriminatie niet zomaar de toegang tot je grondgebied en je sociale weefsel mag ontzeggen, op grond van de Conventie van Genève van 28 juli 1951. Het zogenaamde Vluchtelingenverdrag werd ondertekend door 150 landen, waaronder België.

---