Carnaval in Aalst: meningsverschil

Ik ben ten zeerste bekommerd om de onderdrukking van de Palestijnen en ik kan van mening verschillen over Israël, maar Joden zijn mensen zoals iedereen. Om maar te zeggen dat dit geen persoonlijk issue is voor mij. Ze hebben alleen een extra laag van bescherming, die we allemaal zouden moeten kunnen hebben, om nooit meer uitgeroeid te worden. Ik erken dat en ik juich dat toe.

Het gaat om het toepassen van principes van het recht en de rechtvaardigheid, wat niet hetzelfde is. Of we de Joden nu leuk vinden of niet maakt niet uit. De Jodenvervolging is een geschiedkundig feit dat een unieke status heeft, wat je van geen enkel ander feit kunt zeggen, namelijk dat je dit hier zeer uitzonderlijk niet mag ontkennen, of minimaliseren, of aantasten.

Dat is een wetgeving die nu ook afstraalt op andere geschiedkundige feiten van genocide of volksuitroeiing. Dat is heel goed. We moeten geen enkele uitroeiing goedpraten. We moeten de rechten van de herinnering altijd laten blijven gelden. Dat maakt deel uit van ons geweten, dat op de geschiedenis berust en dus op de herinnering, die we moeten blijven proberen levendig te houden.

Iedereen die iets doet wat publiek is, en dat geldt ook voor karnavalisten, moet toch weten dat er overal grenzen aan zijn, zelfs aan de spotlach. Wanneer nu Aalst obstinaat in de boosheid blijft volharden, verstoken van elk inzicht in de geschiedenis van de twintigste eeuw, moreel verblind, onaangetast door erbarmen en mededogen voor het grootste drama van de voormalige gewelddadige eeuw, stel ik alleen maar vast dat de generatie die de oorlog nog heeft meegemaakt nu aan het uitsterven is.

De herinnering dooft uit. De jeugd kent die periode uit de geschiedenisboekjes, maar heeft er zelf niets mee, tenzij een enkeling die oorlogsspelletjes omtrent die periode speelt. Wij hadden gehoopt dat het een les zou blijven waarvan het effect voor altijd zou blijven hangen. Nu merken we dat het uitgewerkt is. Jammer, want het roept angst op voor herhaling van de zware fouten uit het verleden.

Ik kan daar inderdaad niet mee lachen en het moet ook niet een lachdictatuur worden. Er zijn dingen waar ik nooit zal kunnen mee lachen.

Doorzoek de site

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Search in posts
Search in pages

26 februari 2020

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *