Vissen

Berlijn

Het Aquarium van de Zoologischer Garten heb ik met mijn dochter bezocht. Het was dolle pret. Mooie vissen. Zij weet veel over deze gewervelde dieren en over hun gedragingen, en of ze giftig zijn of niet. Ze wordt er 22 en is redelijk passioneel over dierenrechten. Ze eet bijgevolg vegetarisch al wil er soms een stukje zalm in. Ze wil niet iets eten wat er lief en aaibaar uitziet. Het is haar goede recht.

Ze is oprecht begaan met het dierenleven, ook in de zee. Zo zaten we in een luchthavenrestaurant te eten en kon ik haar gadeslaan hoe ze met het tafelmes een rietje opensneed, desgevraagd omdat rietjes wanneer ze in de natuur terechtkomen een schildpad kunnen doden. Dat wist ik niet. Hoe dat in zijn werk gaat, met dat rietje en die schildpad is me een beetje ontgaan, maar ze heeft het wel uitgelegd.

Ik vermoed dat die schildpad er begint aan te zwelgen en er vervolgens niet meer van af geraakt. Je kunt het sentimenteel vinden, maar er spreekt wel een oprechte bezorgdheid uit omtrent het welvaren van onze planeet. Onze jeugd is uiterst bewust aangaande milieuthema’s, met het plastic in de oceanen op het netvlies gegrift. Het is dan ook goed dat er maatregelen komen, en dat Europa iets doet. Daar heb je bij uitstek een grensoverschrijdende aanpak voor nodig waarbij elk land verplicht is mee te doen.

De klok tikt voor onze leefomgeving. Daarom kan ik haar wel volgen, al ben ik zelf niet zo vegetarisch en wellicht te oud om me nog aan te passen. Ik geef het eerlijk toe. Ik heb vanavond een zeer smakelijke Ierse biefstuk gegeten. Een filet pur. Met paddenstoelen en aardappeltjes op de wijze van de Périgord. Zelf klaargemaakt en op onze eigen verwarmde borden gegeten. Schandalig lekker.

Ik moet zeggen dat Louisa tolerant is in al haar passie. Zij veroordeelt geen mensen maar ze klaagt terecht wantoestanden aan. Dat is wellicht de juiste houding. Het is zowat het enige wat we kunnen doen. Niet kwetsen of haat aanwakkeren, maar ijveren voor een betere samenleving die rekening houdt met de beperktheden van het milieu en de kwetsbaarheden van de fauna. De pracht van de schepping waar wij de erfgenamen van zijn komt steeds meer onder druk te staan en de biodiversiteit gaat achteruit. We moeten daar echt iets aan doen.

---