Ode aan Léona Detiège
Voorgelezen door Dina Sonck
De laatste keizerin, uit zaad van rode tsaren:
Een socialistisch kleedje heeft ze uitgezocht,
En was plotsklaps voortijdig klaar en uitgekocht,
De doffe burgermoeder der Antwerpenaren,
Het opperhoofd van opgesloten ambtenaren.
Vertraagd gefilmd, gevlogen uit de Scheldebocht.
Kil loopbaaneinde, staande op de koude tocht,
Te verontschuldigen, maar nimmer te verklaren.
Heur haar opzij gelijmd, haar teint als altijd duf,
Versmoorde blik als een gedoofde open haard,
In schandejurk gekleed en horendol en suf.
In weer een camera zij wezenloos gestaard,
Zij ruikt naar dode vogels en behoorlijk muf:
“Japon van Pecotex?” “Ja, want ik ben het waard.”
Datering
Aflevering van 22-03-2003
Leeuwin Vandertwijg. Het is haar chauffeur die haar zo noemt. Zij had met haar gemeentelijke visakaart een jurk van Pecotex gekocht, een winkelhangar aan de meubelboulevard.
Geef een reactie