Jeugdherinnering
Voorgelezen door Dina Sonck
Mijn raam gaf uit op de Sint-Nicolaas kerktoren,
Oorspronkelijk omringd door tombe, graf en zerk,
Maar later door een aangeharkt gazongrasperk,
In Liedekerke waar ik zowat ben geboren.
Wat er gebeurde kon je in de kamer horen.
De metten en het lof. Het koor. Het orgelwerk,
Het klokkenluiden van die builenpokken-kerk.
Al ging er iemand dood, de ziel ging niet verloren.
Ik had het beste zicht op de begrafenissen,
De rouwstoet, want er werd nog ouderwets getreurd.
De wierook en het kaarslicht van de dodenmissen,
Met zwart en paars, het hart bezwaard, door smart verscheurd.
De heiligen die toekijken uit schaduw-nissen.
Terwijl het overschot de laatste eer gebeurt.
Geef een reactie