Jichtkoning

Er zijn er veel die nu het vaderland verdedigen,

Belaagd door dioxinewalm, in ademnood

Nabij de afvalovens dreigt verstikkingsdood

Door gifstoffen, die onze slijmvliezen beledigen.

Het kwam er dus op aan de volkswil te bevredigen,

Een festival te bouwen, zwart en geel en rood,

Dat uitweg uit paniek en crisistoestand bood.

De kroonprins trouwt, rest hem nog te beëdigen.

Met heupjicht sukkelt een zichtbaar bejaarde koning,

Naar huis na een kort staatsbezoek aan Portugal.

Hij schept geen interesse in de schertsvertoning,

Want rond hem wentelt het onpeilbare heelal.

Beklagen doet hij zich niet over zijn verloning,

En staken doet hij heel zijn klerenleven al.