Draaiende borden
Voorgelezen door Dina Sonck
Gespannen let ze op de laatste waterstanden.
Een regensluier op het schemeroppervlak.
Een reiger op een poot staat er op zijn gemak
Naar kikkers en het visbestand te watertanden.
Een golfje draait aan rietboorden en oeverranden,
Een zwellend briesje en dan staat het even strak.
En wiekt de vogel sierlijk weg met verse prak
En prooi om even verder weer opnieuw te landen.
Dan keert zij weer de blik beslist naar binnen,
En draait de borden die zij rolt met los gewricht,
De houten en de porseleinen en de tinnen.
Zo krijgt zij inspiratie voor een nieuw gedicht.
Het lijden van de oostelijke huisgezinnen,
En een ronduit adembenemend vergezicht.
Recente bijdragen
Voet aan wal
Voet aan wal De aanblik doet zijn zon-getaande blos verbleken:Een menselijke voetafdruk in ’t rulle zand,Een enkele, op ’t ongerepte blanke […]
Buitenwipper
Hij praat zonder eind en loopt af als een wekker. En ijverig ligt hij waar mogelijk dwars, afwisselend nors en balorig en bars.
Witwas
Partij van waarden? Ja, dan denk ik: welke waarden? Kapotgeschoten vlag, wat rafels en een flard? Het persverhaal onsamenhangend en verward.
Er is nog geen commentaar geplaatst!