Ze heeft haar plaats gevonden in de vorstenscène.

De volksnieuwsgierigheid geraakt maar niet gestild,

Wat voor een onzin, maar we komen ongewild

Erachter, dat we met die vrouw niet in het reine

Zijn.  Wacht, zij is daar met geloei van een sirene.

Het oordeel van de massa is voorlopig mild.

In een koor blatend voor ons hertogin Mathild’

Leve de koningin ! en « Vive la Reine! »

En als zij vruchtbaar blijkt, hoera, God zij geloofd

De kwezels mogen op hun beide oren slapen:

De vorstenhuisvoortplanting is niet uitgedoofd.

Het openbare leven ligt zowaar op apegapen,

Het lijkt wel of de natie van bewustzijn is beroofd,

Het hele rijk een aap die apin na wil apen.