Narcissen gekooid in voortuintjes

Voorgelezen door Dina Sonck

Het voorjaar beukt zijn sap, op in mijn winterlenden
Staat daar geen waterzon te schijnen in de straat?
Gezien het winteruur is het nog niet te laat;
De zonnewijzer mag het wijzeruurwerk schenden.

Nadat secondewijzers snel in ‘t ronde renden.
De kost gaat uit voor de spreekwoordelijke baat.
De uurwijzer staat één uur vast op wijzerplaat.
Voorzien de toekomst niet, die hun verleden kenden?

We wonen in een huis met afgemeten maten,
En tonen in de straat minzame groet elkeen,
Hoe klein is niet de kost en hoe groot wel de baten.

We zijn op aarde zeven maal miljard alleen,
Geslingerd elk moment van liefhebben naar haten,
Liefkozend nu elkaar, dan schoppend tegen scheen.