Maxima culpa

Voorgelezen door Dina Sonck

Het prinsenbruidspaar is met de noorderzon verdwenen,
Ontkomen aan de persaandacht, met stille trom,
Ontsnapten bruid en versgetrouwde bruidegom,
Aan het spektakel op de toppen van hun tenen.

Om tijdens wittebroodsweken een setje genen,
Te wisselen of ruilen, heen en weer en om.
Al was de troonopvolger soms een beetje dom,
Zoals zijn echtgenote schertsend scheen te menen

Er is een volk dat sterk geweest is in verdwijnen:
Vermist wie niet op het appel verscheen.
Gekweld wie overbleef door helse fantoompijnen

Geknars van tanden, en geweeklaag en geween.
Met pollepels op pannen slaan de Argentijnen.
Gemor, gemopper, en ze klagen steen en been.