Eindbestemming

Voorgelezen door Dina Sonck

Het is hem aan te zien. Hij zal het niet lang rekken.
Al weken is hij moe op weg terug naar huis,
Steeds krommer buigend onder het gebukte kruis,
Stokoude sok op tocht naar herinnerde plekken.

Het sfeerbeeld mag tot diepe weemoed strekken.
Geen optocht meer, maar aftocht. Er is iets niet pluis.
Uit het hiernamaals komt alleen wat witte ruis.
Als grijze knarren naar de knekelvelden trekken.

Met boterham en thermos stromen toe de Polen.
Begroeten hem uitbundig! Welgemeend applaus.
Een straaltje blijheid uit het land van bruine kolen.

Daar juicht het olifantenkerkhof van de Paus.
Hij strompelt naar ‘t altaar op draadversleten zolen.
Pasta Miràcoli met Polonaise saus!