Een andere versie

Voorgelezen door Dina Sonck

Cloaca Maxima heeft één beeld uitgepoept.
De Tiber heeft de tors gereinigd. De prelaten,
Die wilden hem niet in de bedding rusten laten
En haalden hem naar boven, want de Here roept!

De kop was door de vissen van de romp gesnoept.
Was hij een prooi van Hunnen of van kunstpiraten?
Keek hij te eigenwijs of wellicht te verwaten?
En is een joelmassa om hem samengetroept?

Bij nader inzien mist het beeld ook nog twee voeten.
In steen vermomd een voorbestemde schertspoëet,
Verlamd en blind moet hij stil staan en zwijgend boeten,

Voor oproertaal van een opstandige profeet.
Die nu weer stem krijgt in het dagelijkse groeten,
Met anonieme spotsonnetten bij de vleet.