De schoonheid van het wad bij dag
Voorgelezen door Dina Sonck
Een binnenmeer vol slik, tot aan de silhouetten
Van eilanden, al zit vandaag het weer niet mee.
Daar strekt zich uit: de brandingloze Waddenzee,
Maar als een wolkentoren waardig op komt zetten,
Dan moet je met mij samen even op gaan letten,
Hoe zacht het zwerk zich spiegelt in van lieverlee
Verschenen wadden, rustig glanzend, heel gedwee.
Van landschappen zijn er geen betere portretten.
De aalscholvers, meerkoeten, alken, zilvermeeuwen
Bewolken waar je kijkt de lage horizon,
Zodat het lijkt alsof het vogels is gaan sneeuwen.
Weer wens je dat je ook zo zwevend vliegen kon,
En naar de mensenwereld onder je kon schreeuwen,
In vogelvrijheid, slechts gestuurd door wind en zon.
Oorspronkelijk verschenen op 16 maart 2020 @ 04:08
Beste Dirk/Pasquino,
dit gedicht is van mijn hand. Maar ik schenk het je. En daar voeg ik deze moctijn aan toe. Eigenlijk moet er een foto bij, maar dat kan hier niet. ?je kunt met behulp van de coördinaten de plek vinden waar ik dit gedicht bedacht.
53.315137 NB, 6.252086 OL
De spiegelgladde Waddenzee
verdubbelt de hemel, zo zijn er twee
Hollandse luchten met wolkentorens
waarin slechts vogels zijn te horen.
We kijken elkaar aan en weten:
dit uitzicht zullen we nooit vergeten.
Soms kan je in een landschap staan
en voelen: hier kom ik vandaan.