De moeder van alle tochten
Voorgelezen door Dina Sonck
De pest, de doorloopcholera, de klerenpokken,
De vogelgriep, een kopvalling, het vliegend zot,
Krampachtige bevolking zittend op de pot,
Er is geen maat aan al het kwaad dat ik berokken,
En al het onheil dat ik over u zal lokken.
Opstapeling van vocht. Het knagen van de rot,
En etterbuilen die zich volzuigen met snot.
Geen zaad dat nog de weg vindt naar de eierstokken.
Afvallig volk dat rond krioelt in klamme krocht!
De argeloze speelbal van gewetenloos penoze!
Door alle plagen van Egypte wordt u thuis bezocht.
Verkeersinfarct. Een opstoot van tuberculose.
Fijn stof, asbest, en een massale waanpsychose.
Tot slot nog dit: En nooit meer een Elfstedentocht!
Oorspronkelijk verschenen op 19 maart 2020 @ 04:15
De vader van alle duistere krochten
Wie raaskalt hier van kwaad, de duivel of jouw God?
Wiens vloek spreidt zich als gifgas uit over de aarde
en schept genoegen in vervloeken en ontaarden
zodat hij klinkt als een diep doorgesnoven zot?
Niest hier een opperwezen aangetast door rot
-dat ooit de wrede Armageddon openbaarde
en toch al nooit zijn onderdanen spaarde-
over ons zijn ziektekiemverzadigd snot?
Afvallig volk? Zijn virus spaart geen arme ziel
gelovig, ongelovig, niemand kan ontsnappen
hij dobbelt niet, maar spielt das grosze Spiel
dat zelfs zijn plaatsbekleders niet blijken te snappen
wij arme stervelingen zijn weer de schlemiel
het wrede lot slaat ons met dodelijke klappen
Marforio, 19 maart 2020