Fout sonnet

Fout sonnet

Vanuit mijn venster heb ik uitkijk omtrent migranten,
En landverhuizers die hier vragen om asiel.
Voor sommigen is het een roeping of een stiel.
Ik zie ze bij het Klein Kasteeltje lanterfanten.

Ze staan daar maar te staan. Ze kunnen naar geen kanten,
Want aan de wagen vormen zij het vijfde wiel.
Ik wed dat ons land hen een beetje tegenviel.
Daar wandelen de aangespoelde asielanten,

Langs het kanaal naar Charleroi van brug tot sluis.
Het is ook altijd wat met al die buitenlanders.
Geloof me vrij, het is niet goed, het is niet pluis.

Ze kunnen beter voorgoed weggaan nu, want anders,
Komt het nog tot onenigheid. Vreemden, toe! Verhuis!
Er komen meer en meer migratietegenstanders.

 

---