Diesel

Het hoogtepunt van de reis, letterlijk en figuurlijk, was de beklimming en de afdaling van de bergpas van Stelvio, in Duitstalige gebieden bekend als het Stilfserjoch. Dat deden wij in onze vernuftige Alfa Romeo Stelvio. Ja schiet mij dood, een diesel. Ik heb altijd iets met auto’s gehad, van kindsbeen af. Rationeel is dat niet te noemen. Het is een gevoel.

Nu verkeer ik voor de eerste keer in mijn leven in de situatie dat ik me zoiets kan veroorloven. Het is gewoon een prachtige machine en ik had wat ze in het Frans een coup de foudre noemen. Letterlijk een blikseminslag. Ik heb die auto bekeken in filmpjes op het internet, en ik wilde die hebben. Dus heb ik hem gekocht.

Wellicht de laatste diesel in mijn leven, want de volgende zal wel elektrisch zijn, maar die technologie heeft nog haar beperkingen. Om te tonen wat die auto kan, wilde ik er de Stelvio bergpas mee overwinnen. Dat hebben we gedaan tot onze grote voldoening. Het is een duizelingwekkende belevenis, maar ik ben uiterst tevreden.

We hebben ook angsten uitgestaan. Eigenlijk heb ik hoogtevrees, maar die moet je overwinnen. Op een gegeven ogenblik durfde ik niet meer naar beneden kijken. De weg is smal en een klein rukje aan het stuur en je stort in de diepte. De perspectieven zijn ronduit indrukwekkend. Het is ook nog redelijk druk op de weg, met opmerkelijk veel motorfietsen.

Je moet er dus wel de aandacht bijhouden, want er zijn de hele tijd tegenliggers en het is niet overal breed genoeg voor twee auto’s. Ik las vandaag nog dat Peggy Guggenheim in de jaren dertig de bergpas heeft genomen in een auto van het verdwenen Franse luxemerk Delage. Toen zal het minder druk geweest zijn, maar ik vond het wel leuk dat te lezen, dat ze dat deed.

Meer vrijgevochten dan dat kon je als vrouw in die tijd niet zijn, en dat had ze natuurlijk voornamelijk aan haar geërfde geld te danken. Ik ben nu in haar autobiografie bezig, nadat ik eerst een boek over de familiegeschiedenis heb gelezen. Zij is geen grote stiliste, maar ze neemt geen blad voor de mond, is vaak grappig en kan personages raak typeren. Ze schaamt zich ook niet voor wat ze allemaal deed, seksueel bandeloos als ze was.

We zullen nu ophouden over Italië en ons in het volgende seizoen op ‘de rivier’ richten.