Palladio

Vicenza, op zeventig kilometer van Venetië, is de stad van Andrea Palladio (1508-1580.) Een geniale architect, die niet alleen bouwde, maar ook schreef. In en om Vicenza zijn nog vele bouwwerken van zijn hand bewaard gebleven. Hij greep terug op de Oudheid, en inspireerde zich op de Griekse en Romeinse wijze van bouwen, en vooral Vitruvius.

Al zijn gebouwen zijn te vinden binnen het gebied van de toenmalige Republiek Venetië. Zijn opvattingen vatte hij samen in zijn meesterwerk ‘Vier Boeken omtrent Architectuur.’ Het werd al snel beroemd en is dat altijd gebleven en zijn invloed op latere generaties blijft nazinderen en werkt nog altijd voort.

De stad Vicenza en de Palladiaanse villa’s maken deel uit van het Unesco Werelderfgoed. Er is een Palladio museum, een aantal gebouwen die je gezien moet hebben, waaronder het merkwaardige Teatro Olimpico, een theatermet een permanent decor dat een stratenkruising voorstelt, met een verbluffende perspectiefwerking die je niet op foto kunt weergeven.

Het wordt nog steeds bespeeld. Johann von Goethe noemt tijdens zijn Italiaanse reis Palladio een genie en vindt het onafgewerkte klooster van Santa Maria della Caritá het meest volmaakte architectonisch werk op aarde. Al die gebouwen staan daar nog, bijna vijfhonderd jaar nadat ze zijn opgericht.

Het Palazzo Chiericati, op een steenworp van het Teatro Olimpico, huisvest een museum met suppoosten die niet zo autoritair waren als in Padua, maar die ons in verschillende gedaanten op elke verdieping toch goedlachs opmerkzaam erop maakten welke dingen er nog te zien waren, zodat we niets zouden missen. Wat dat dan was, ben ik niet zo kapot van. Ik heb er niet zoveel van onthouden, maar het was wel aardig om een Palladio gebouw ook van binnen te zien.

Buitengekomen kreeg ik een aanval van de slappe lach omwille van de bemoeienissen van het Italiaanse museumpersoneel, na Padua nu in Vicenza. Om de Villa Rotonda te zien, wellicht het meesterwerk bij uitstek, dienden we met de auto te rijden. Het domein is niet toegankelijk, maar we zagen de villa vanop straat staan, en konden van twee kanten foto’s nemen, om dan moe maar voldoen huiswaarts te keren.