Aimez-vous Brahms?
Voorgelezen door Dina Sonck
Met rood velours omrand, glanst mat de wrakke vleugel.
De meiden roepen: Maestro! Speel nog eens volop.
De pianist schoot zich het liefste voor de kop,
Maar galoppeert verveeld zijn polka’s zonder teugel.
Madam stond ooit model voor prenten à la Breugel.
Haar borstomvang bracht haar met glorie aan de top,
Doch zij zwol onweerstaanbaar almaar verder op,
En tegen lillend vlees helpt noch balein noch beugel.
Verheft haar stem. Zet in. De hele tingeltangel,
Rilt mee met bas en borsten, huivert van gemis.
Daar haalt zij Carmen door een doorgerookte mangel.
Het is toch elke keer weer een gebeurtenis.
Tot slot klinkt ijl eenmaal gerinkel van triangel.
Het is voorbij. Ga weg. Het einde van de mis.
Oorspronkelijk verschenen op 14 januari 2020 @ 04:00
Dit is weer een mooie, Peter. De naam ‘Brahms’ was reden genoeg om wat aandachtiger te lezen. Ik zit tot over mijn oren in allerlei kamermuziekstukken van Brahms, de vraag , die een beroemde filmtitel was, kan ik beantwoorden met ‘beaucoup, beaucoup’. Alleen komt er geen noot Brahms voor in het gedicht. LAten we het erop houden dat de gevoelens bij die film in dit gedicht de sfeer moeten duiden.
De titel staat in tegenstelling tot het geschetste tafereel en dat schept een leuke spanning.
Het was oorspronkelijk een roman van de beruchte Françoise Sagan.
Brahms is de meester van de geraffineerde gevoelens. Soms gaan ze boven mijn pet. Brahms boetseert, waar Beethoven beeldhouwt.