Hersenpan en schedeldak

Hersenpan en schedeldak

Voorgelezen door Dina Sonck

De mouwen opgestroopt, de pen in inkt gedoopt,
Galnoteninkt. De eerste regel eruit persend,
En regelmatig ook de vochttoevoer verversend,
Tot antwoord op sonnet bij deze weer genoopt.
 
Hoe licht de veder over papierlijnen loopt,
Trots bruine druppel in het puntje droogjes knersend,
Op zoek naar ziek publiek, afwezig of onthersend,
Verslaafd aan ‘t snel vertier dat zenuwstelsels sloopt.
 
Kom, alle hens aan dek. Zet mannen aan de pompen!
Als kabels op hun armen liggen aders bloot.
Het ruim moet leeg gehoosd. Zo niet in diepe plompen
 
Verzuipen wij met man en muis in een verdronken boot.
Het duurt niet lang meer, want dat voel je op je klompen,
En als je niets meer weet, drink je de zoute sloot.
 

Oorspronkelijk verschenen op 11 maart 2020 @ 04:01

Doorzoek de site

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Search in posts
Search in pages

21 maart 2024

1 Reactie

  1. Chris Coolsma

    IV Patholoog

    Gepeuter aan de zinnen, wat een heftig drama
    is het dichterschap bij nader inzien al te vaak
    ik vrees de leegte als ik weer de kern niet raak
    en baarlijk nonsens blaat gelijk de Dalaï Lhama

    Ontvlucht aan werk (de dwaze lulkoek van de BaMa,
    het ICT-geneuzel, waar ik soms van braak)
    is ontleden tot het bot mijn ware taak
    tot de kleine uurtjes, kil in mijn pyama

    Dan tel ik weer mijn grote helden, allemaal:
    Rimbaud, die geniale hondsbrutale rakker
    Georges Perec, bevlogen laborant van taal

    Achterberg, voor eeuwig treurend commensaal
    (niet Jan Kal, manische sonnettenkakker)
    en op hun schouders maak ik blij mijn rijmkabaal

    (Uit. ‘Septuoloog voor Pasquino’, zeven sonnetten met de titels ‘Proloog, apoloog, gepoog, patholoog, dialoog, demagoog en epiloog’, ergens tussen 2000 en 2003′)

    Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *