door Dirk van Babylon | 31 oktober 2019 | Sonnetten
Tot afscheid Nu, na dit zware boek wil ik niet dieper graven Al is het soms gezet op een beladen toon De schrijver is betaald te kárig hongerloon Bedolven onder werk en geen genadegaven De bronnen die de teksten hadden moeten staven Zijn niet altijd vermeld in...
door Dirk van Babylon | 30 oktober 2019 | Sonnetten
Verstikt Wie spreekt, wacht de galei, wie schrijft, wordt opgeknoopt. Ofwel verbrand. Wie ketterijen toebehoort, Meedogenloos door hoge Rechters opgespoord, En zonder kans op t’rugkeer uit Gods volk gestroopt. Wie te veel nádenkt, ziet zijn levenswerk gesloopt. Al...
door Dirk van Babylon | 29 oktober 2019 | Sonnetten
Eindoordeel Voor ‘t oog van hogelijk verbaasde kardinalen Ontrolde zich een spel waarin zij zich verhapten, Waarvan zij zelfs de eerste letter nog niet snapten. Ik hoorde hen onthutst een diepe adem halen. Het oordeel moest geveld. Opzij met alle dralen, Want...
door Dirk van Babylon | 28 oktober 2019 | Sonnetten
De stem uit de kerker Molinos en Petrucci, elk in eigen cel! “Waar ben je?” zucht de een? maar niemand kan hem horen, Daar dikke muren om hem heen zijn stem versmoren; “Waar ben je?” vraagt hij naar zijn verre metgezel. Zo bidt en pleit in ijlkoorts vruchteloos...
door Dirk van Babylon | 27 oktober 2019 | Sonnetten
Open boek Is niet de schepping zelf een boek waarvan de bladen Aaneen zich rijgen tot een brok geschiedenis De tragische roman van wat de mensheid is Van slijk tot spraakzaam dier en voedsel voor de maden Daarom heeft God een drietal boeken aangeraden Een kostbaar...
